Żal mijającego czasu

Mijają dni, miesiące, lata,
Ciągle umyka nasz cenny czas,
Nic nie powstrzyma, nie zwolni go,
Czasu, co Bóg dał nam tylko raz.

Kurczy się wciąż, coraz go mniej,
Nie ma już co śnić pięknych snów,
O tym, by młodym na nowo być,
By szczęścia czas powrócił znów.

A tyle jeszcze niesyty duch
Piękności świata zobaczyć by chciał,
Odkrywać przestrzeń nieznanych mórz,
Podziwiać piękno wzburzonych fal.

Nurzać się pośród kwiecistych łąk,
Zdobywać szczyty najwyższych gór,
Wędrować drogą przed siebie w dal,
Pośrodku zbożem pachnących pól.