Nie ma na tej ziemi stałej szczęśliwości,
Ni pokoju serca, ni pełnej radości;
Niezaspokojona tęsknota mej duszy,
Której świat realny niczym nie zagłuszy.
Bo dusza wciąż tęskni za radością Nieba,
Jak spragniona łania pragnie czystej wody.
Na ziemi tęsknoty ukoić się nie da
I nigdzie nie znajdziesz tu dla niej ochłody.
Prawda, pokój, sprawiedliwość,
Tylko ich namiastki tu doznać możemy.
Więc z nadzieją wznosimy wzrok swój ku Niebiosom,
Skąd zadośćuczynienia dla duszy pragniemy.