Idzie procesja, twarze skupione,
Usta pobożne i rozmodlone.
Płyną zdrowaśki, zraszane łzą
Przed Bożej Matki niebieski tron.
Modlitwa jak refren znanej melodii brzmi,
Puka cierpliwie do Matki drzwi;
A Matka słucha, Matka pocieszy,
Zawsze z pomocą dzieciom swym spieszy.
Ona wyprosi łaski u Syna,
On nie odmówi prośbie Matczynej.
Więc idźmy do Niej z wiarą, z miłością,
Z radością w sercu, z wielką ufnością.