Ponury dzień
Ponury dzień, posępny tak,
Mży deszcz i smutek ogarnął świat;
Niebo zasnuły w krąg szare mgły,
Za ciepłem słońca tak tęskno mi.
Deszczowe krople po szybach tną,
Wiatr pędzi ciemne chmury po niebie,
Za ścianą słychać dźwięki melodii,
Tęsknotą serca przyzywam ciebie.
Wspominam nasze wspólne wieczory,
Wspólne spacery w parku alejach,
Serce przepełnia nuta nostalgii,
Budzi się znowu nowa nadzieja.
Ponury dzień, deszcz, szara mgła,
Wiatr szare chmury po niebie gna,
Lecz złe nastroje wnet zmienią się,
Gdy jasne słońce rozproszy mgłę.
