Pocieszenie po śmierci św. P. Jana

Żal, że Cię z nami nie ma, jeszcze wczoraj byłeś,
Razem z nami się śmiałeś, wraz z nami cieszyłeś,
Dzisiaj uleciałeś w daleką krainę,
Krainę daleką, gdzie łzy już nie płyną.

Dusza Twoja czysta, wyzwolona z ciała,
Śmigłym lotem orła do Nieba wzleciała.
Teraz patrzysz z góry, na nas tu na ziemi,
Oczyma niebiańskimi, blaskiem promiennymi.

Po rajskich dolinach pląsasz z Aniołami,
Podziwiasz ich piękno z czystymi duchami,
Pławiąc się w słońca pieszczących promieniach,
Odpoczywasz wśród kwiatów przy rwących strumieniach.

Nie trudzisz się więcej o przyziemne sprawy,
Obce są już Tobie i spory i zwady,
Ciężka praca i troski i wszelkie zmartwienia,
Choroby i śmierci, bóle i cierpienia.

Odpoczynku zażywasz, po ziemskich zmaganiach
Z tymi, których kochałeś, w Niebie na spotkaniach,
Szczęśliwy, że już jesteś wreszcie tam wraz z nimi,
W Domu Ojca naszego, z swymi najbliższymi.