Lato nasze piękne, słodkie nasze lato,
Jak nam nie wysławiać, nie kochać cię za to,
Że radość przynosisz słońcem ozłoconą,
Z odrętwienia budzisz duszę udręczoną.
Wlewasz w serca nadzieję, rozbudzasz pragnienia,
Rzeczy niemożliwe w rzeczywistość zmieniasz;
W tym czarownym czasie miłość w krąg rozsiewasz,
Wszystko zda się piękną pieśń miłości śpiewać.
Jak cię nie wychwalać, ukochane lato,
Jak nam cię nie kochać i nie wielbić za to?
Zostań jak najdłużej, bądź rajem na ziemi,
Pozwól nam się cieszyć darami twoimi.
