„Niespokojne jest serce człowieka
Dopóki nie spocznie w Panu”

Niespokojne jest serce człowieka,
Tu, na tej ziemi.
Ciągle nie syte, nie zaspokojone,
Nieustannie szukające:
Prawdy i sprawiedliwości,
Pokoju i szczęścia,
Prawdziwej i szczerej miłości.

Nic nie zdoła go zaspokoić do końca.
- Ani bogactwo,
- Ani sława i uznanie,
- Ani władza i panowanie.

Ciągle łudzimy się, że wszystko to
Przyniesie nam upragnione szczęście
I robimy wszystko, aby je zdobyć.

O, jakże złudne są takie nadzieje.
Albowiem tu, w tym życiu,
Możemy osiągnąć tylko namiastkę
Wszystkich tych wspaniałości, do których tęskni i wzdycha
Każde ludzkie serce.
Prawdziwe szczęście i spełnienie
Znaleźć możemy jedynie w Bogu.