Jesień życia

Wszystko się wycisza, gdy przychodzi starość,
To, co kiedyś zda się wielką wartość miało;
Odjechały pociągi namiętności, wszelkich marzeń, planów,
Lustro wspomnień, to jedyne, co nam pozostało.

Mgła zasnuwa pamięć w miarę oddalania
Od przeżytych zdarzeń, co nas kształtowały,
Co wpłynęły na to, kim jesteśmy dzisiaj,
Na osobowości, co do dziś przetrwały.

Chociaż czas przesiewa pamięć, usuwa złe sprawy,
Wygładza, wyzłaca i w ramki oprawia,
Zdawałoby się, że życie pasmem radości było,
Lecz ono zbyt często smutek pozostawia.