Gdy przyjdzie starość

Starość jest trudna, starość ułomna,
Nie ma w niej wiele radości,
Gdy słabnie zdrowie, gdy ból przygniata,
Gdy smutek w sercu zagości.

Gdy krąg przyjaciół coraz to mniejszy,
Mniej ciągną powaby świata,
Gdy dawno odeszła, w dal uleciała
Młodości pieśń skrzydlata.

Gdy ptak już nie tak radośnie śpiewa,
Gdy słońce już nie tak grzeje,
Gdy kwiaty urokiem swoim nie nęcą,
Gdy gasną wszelkie nadzieje.

Nie bądź zrzędliwy, nie roznoś smutku,
Pogódź się ze swą starością,
Nie miej pretensji, żalów do świata,
Staraj się starzeć z godnością.

Bowiem nie może być nic gorszego
Jak starzec narzekający,
Co chodzi wiecznie smutny, strapiony,
Smutkiem swym wszystkich dręczący.