Dokąd tak pędzisz

Dokąd tak pędzisz współczesny człowieku,
Gnasz, nie wiedząc dokąd i dlaczego,
Życie zbyt krótkie, zwolnij i pomyśl,
Zatrzymaj się w tym biegu.

Zadumaj się, pomyśl nad sensem życia,
Nad tym, dlaczegoś stworzony,
Jakie zadania musisz wypełnić,
By odejść całkiem spełniony.

Czas płynie wartko, szybko umyka,
Nie trwoń go na błahe sprawy,
Przyjemności wszelkie, które wszak miną,
I na beztroskie zabawy.

Każdy z nas kiedyś sprawę zdać musi
I stanąć w prawdzie przed Bogiem,
Przed Tym, co powołał nas do istnienia,
Śmierć może czeka za progiem.